gashtogozar

چشمه ابو المهدی هنوز هم با ناملایمات طبیعی - خشکسالی میجنگد

اول -

تصویر های این بخش را آقای نصیر یوسفی ارسال کرده است با تشکر

محل فلش که 50 سال قبل یک پزشک از بالای صخره سقوط و در گذشت .

این درخت چنار تنومند که زمانی در گذشته تاج عروس این بوستان و پارک جنگلی چشمه ابو المهدی بود . چشمه جوشان از قلب صخره فوران داشت و در همسایگی چشمه شرقی آبریز و چشمه صم صم ( زمزم )- سم سم گواه ورود مشتاقان طبیعت و کوهنورد و صخره نورد که البته تلفاتی هم در بر داشت چند سالی این درخت خشکیده استقامت کرد و از پای در نیامد تا دوباره اخیرا عمر به دنیا داشت و تازگی و سبزی نیمه پیکر و قامت خود مرحله زنده شدن را برای بار دوم به اندک بازدید کنندگان حالیه خود هدیه بخشید . اردوهای تفریحی آموزشی بسیاری بخود دیده است . حیف شد که چشمه خشکید و جوی اب خروشان را بر دید و بازدید طبیعت دوستان بیکباره برای مدت طولانی بست . دیگر صدای شر شر اب از زیر و دهانه صخره نمی جوشد ونه سفره مسافران خسته و از راه دور آمده گسترده است و نه صدای جیغ و داد و شادی کودکان و نه قدم زدن سالخوردگان و نه اردوی مدارس و دانشگاه و سایر ارگانها بر قرار و موج جمعیت حول محور جدول اب نمیچرخد . افسوس که تمام چرخش اسباب بازی کودکان و صندلی های استراحت خانواده ها رنگ باخته و به آهن قراضه مبدل گشته . مردم اخر و عاقبت خاطرات زیادی از آبادانی و محیط مصفای اب در( dor - pearl )گونه به مثابه روشنی و شفاف عین اشک چشم ،در وقت گذران تفریحات سالم در گذشته های دور و نزدیک از اینجا دارند . حال افراد محلی هم چندان رغبتی به دیدار و وقت گذرانی ندارند . یاد لته و مزرعه آقای مشهدی مرتضی صحرا نورد که بو و طعم و رنگ سبزی و بالنگ (خیار سبز بدون کود و سموم ) و گوچه های سرخ و تازه ، کلم و هویج و خلاصه ده ها نوع خوراکی و همراه و چاشنی خوراکی برای مسافران و بومیان منطقه را خیلی ها هر گز فراموش نخواهند کرد .روحش شاد مرد خوب و خدمت رسان به مردم محله قوام اباد و مسافران در راه بود . همیشه روبه عصر سایه کمر و کوه البرز مانند منطقه کنار جاده خنکای بهاری و پاییزی مهمترین سبب آرامش و روح و بدن هر رهگذری را جلا میبخشید . مهمتر اینکه تنها راه ارتباطی قدیمی شیراز - اصفهان تهران از کنار ان میگذشت و قهوه خانه و استراحت گاه اقای بهمنی هم کم کم از رونق افتاد به سبب گذر مسافران داخلی و خارجی و دمی استراحت که شوق دیدن شهر شیراز را داشتند و برای اولین بار سفر میکردند . تصمیم خود را بر دوباره نشستن بر لب جو در ذهن داشتند . حیف شد همه با خشکیدن اب و چشمه تاریخی و کهن مر کز تفریحی که با درختان وحشی و انواع درختان کاشتنی بویژه توتره یا همان تمشک وحشی با بوته و درختچه خار دار همیشه در دو طرف جوی و جدول تعدادی علاقه مند را گرد خود جمع کرده بود . یاد ان دوران بخیر که خیلی زود گذشت و شاید دیگر تکرار نشود اگر هم اب و سبزه و درخت بیاید جوانی و شادابی نسلی از قدیم را نداشته و متعلق به نسل جدید با توقعات جدید خواهد بود تندرست باشید .

آقای کریم یوسفی فرد تلاش گر و احیا کننده مزرعه گیاههان و بوته ها و گلهای اهلی و وحشی و بومی و غیر بومی و در کل مرد مهربان و میهمان دوست در خانه و کاشانه و مزرعه بشدت زیبای حسین اباد کمین . البته این دو تصویر در باغ چشمه ابو المهدی حضور دارد .

نما های زیبا از مزرعه و راه میان مزرعه در کنار رودخانه سیوند که هم اکنون خشکی شدیدا دامنگیر ان هم شده است . مزرعه اقای کریم یوسفی

آقای نصیر یوسفی در مزارع زیبا و گاهی رویایی منطقه کمین

dried seevand River

موقعیت و نمودار چشمه ها و جاده قدیم شیراز- اصفهان و رودخانه سیوند . البته سرچشمه اصلی و محل دوباره خروج اب فاصله و شیب زیادی با هم دارد مجموعه آب دهی هر دو چشمه کافی و مفید بود ، از آب خروجی برای سیراب کردن باغ - پارک - بوستان ابو المهدی و اضافات ان برای کشت زراعت زمینهای کشاورزی خارج از محدوده چشمه و پایین دست در مجاورت و اطراف رودخانه سیوند استفاده میشد .بعنوان یک ملک با ارزش و مرغوب در منطقه بشمار می آمد، تا زمانی که هم آب کافی داشت و هم جاده سراسری شمال جنوب ایران از عهد قدیم از این منطقه گذر میکرد . رودخانه مالا مال اب بود و در فصولی گذر از ان بسختی از محل گدار امکان پذیر بود و بعدها دو پل نسبتا عظیم و کم پهنا و طویل به خود دید و بر اثر سیلابهای مهیب هر دو طوری سر نگون و نا پیدا شد که پل جدیدی و فی دو کیلومتر پایین تر از محل احداث بعدا یکپارچه از زیر شن و ماسه کشف شد و مردم تا مدتها برای گذر از رودخانه و رسیدن به جاده اصلی تا حدی جاده بین المللی به خاطر مسیر منتهی به شیراز و تخت جمشید و پاسارگاد تا نیمه بدن بدل اب میزدند و به شهر و دیار و مسافرت میرفتند . گذر از رودخانه با پل در هم شکسته ، از روی پلی که بنا به ضرب المثل معروف میگویند پلش انطرف رودخانه است، خود داستانها و ماجراهای عجیب و شنیدنی دارد و در جای دیگر اگر مجال بود به ان داستان خواهیم پرداخت

_{آیا میدانستید تهیه مطالب و پردازش و تنظیم و درج ان برای استفاده دیگران وقت کافی ، دقت زیاد ، تمرکز لازم ، و چند عامل مهم دیگر را طلب میکند .}

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

یایادگارهای بجا مانده از صنایع دستی ایل باصری ، کلمبه ی ، اولاد حاجی عزیز، خانواده زنده یاد کا کا خان یوسفی

ارسال : توسط آقای نصیر یوسفی سپاس از ایشان بابت اجازه نمایش در این صفحه

اثری ماندگار از خانواده زنده یاد کا کا خان یوسفی فرش . گلیم و گبه و تنچه ( چنته ) و تابلو فرش ، رنگ و تهیه و بافت زنده یاد بی بی فاطمه عزیزی و کبری یوسفی که قدمت برخی بیش از نیم قرن میرسد یادشان گرامی و روحشان شاد

متا سفانه به سایر دست باف ها ی این دو بانوی هنر مند دسترسی پیدا نکردیم .

قالیچه ها بافت باصری خانواده آقای یوسفی